30 lipca będziemy obchodzili Międzynarodowy Dzień Przyjaźni. Ale czy warto czekać z tym "dziękuję, że jesteś" jeszcze tyle miesięcy?
W moim odczuciu nie warto i pragnę zrobić to już teraz. Podziękować.
.
.
Dziękuję, że jesteś, że mam się komu zwierzyć.
Że nie śmiejesz się z moich rozterek, że szanujesz moje wątpliwości i wspierasz.
Za to, że nawet jeśli mnie nie rozumiesz, to próbujesz to zrobić.
Za to, że jesteś inny i inna i pokazujesz mi świat przez nie moje okulary.
Dziękuję za wsparcie i szacunek dla moich wyborów.
Za trwanie, czasem na wyciągnięcie ręki, a niekiedy gdzieś w okolicy, bo czasem wcale nie potrzeba wyciągnięcia ręki. Czasem wystarczy świadomość, że jesteś.
Dziękuję za drobiazgi, które są tak wielką pomocą w codziennym zamieszaniu.
Za wspólny śmiech i dłuuugie rozmowy o niczym.
Za to, że Ty to Ty, a ja to ja i Ty to wiesz.
Za to wszysto, czego bym bez Ciebie nie zrozumiała, nie poczuła i nie doświadczyła.
Przy całej swojej wdzięczności za Wasze, Przyjaciele, jestestwo, mam tak wielką nadzieję, że i ja staję na wysokości tego trudnego i wspaniałego zadania jakim jest bycie Przyjacielem..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz