Zawsze własną drogą, zawsze inną niż my. Jeszcze przywykamy, coraz częściej kwitujemy to uśmiechem z rodzaju tych "pod nosem". Tak wyszło, rosną nam indywidualiści. Dzieci sprecyzowane, wiedzące czego chcą. Idą po to i nie sprawdzają co majaczy im za plecami. A my? Coż, próbujemy dotrzymać im kroku, być nieopodal, pozwalamy decydować. Towarzyszymy im z nadzieją, że zawsze będą wiedziały co lubią, czego nie, czego pragną, a czego sobie nie życzą. Fajne te nasze dzieciaki:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz